سلام آخر عطا افشاری
به زندگی سلامی دوباره میکنم
دوستان سلام
پس ازماهها سختی ودسته وپنجه نرم کردن با یک بیماری سخت وجانفرسا دوباره به دعای خیر آنانکه دوستم داشتند وعنایت حضرت دوست واهل بیت کریمش دوباره به زندگی لبخند میزنم وحالا تنها از آن روزهای سخت، دوران اندک درمان تکمیلی(شیمی درمانی) باقی مانده است وبس که آنرا نیز درادامه این آزمون پشت سرخواهم گذاشت.
اما در آینده‌ای نه چندان دوربا یادداشتهای" بیمارستان دی" از شبهای سخت بیماری، دنیا را در آن روزهای طاقت فرسا از زاویه دید یک بیمار برایتان گزارش خواهم کرد ولی آنچه در این یادداشت کوتاه گفتنی است اول اینکه در تمامی این روزهای سخت بیش از هر زمان دیگری به واژه " توکلت علی الله " ایمان آوردم و با همه وجود باورکردم که دل بستن به تمامی تعلقات دنیوی سرابی بیش نیست وچه خوب که پس از رفتنم از "خبرگزاری فارس" در شهریور امسال، آلودگی‌های جسمی را نیز درکنار آلودگی‌های روحی به هنگام سپردن تن خویش به تیغ جراحان در"عید قربان" از خود زدودم وحالا آزادتر از همیشه به زندگی لبخند میزنم.
اما در این میان اول از همه پس از خدای بی همتا از خانواده‌ام و از همه مهمترهمسر مهربانم ومادرم و بعد از همه دوستان آشنایان وکسانیکه در روزهای سخت با حضوردر بیمارستان یا تماس تلفنی ویا حضوردرمنزل، من وخانواده‌ام به ویژهممسرمهربانم را تنها نگذاشتند قدردانی میکنم از جمله دوستانم در خبرگزاری های فارس، ایرنا، مهروایسنا، دوستان خوبم در روزنامه‌های همشهری، جام جم، اعتماد ملی، اعتماد، مردمسالاری وآفتاب یزد، بچه های خوب واحدمرکزی خبر از جمله "کامران نجف زاده "عزیز و"حسین رنجبران"، دوستان خوبم در شبکه خبر، بچه های رادیوجوان به ویژه تیم خوب ومهربان برنامه " جوان ایرانی سلام " که طلب شفای مرا ازمردم خواستند، از فعالان سیاسی که با حضوردر بیمارستان وتماس جویای حالم بودند ازجمله دفتر آقای خاتمی، از بچه های خوب روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام، برخی دوستان و مصلحان در نهاد ریاست جمهوری و دفتر سخنگوی دولت و "ناصر خیرخواه"، "مجید فدایی"، "عظیم رجب پور"، دوست همیشه فرهیخته وخوبم "مجید ملامحمدی"، دوستان خوبم در قم به ویژه بچه‌های دوران دبیرستان دین ودانش و البته دوست مهربانم "محمد دانشور" و مهربان مرد بی توقع دامادمان" رسول مدرسی"و خواهرانم وبرادرانم که بیش از همیشه کنارم بودند و باز هم بی شک خدای بی همتا سپاسگذارم وامیدوارم در روزهای خوب، پاسخگوی این همه مهربانی باشم.
منتظرم باشید.
این آخرین یادداشت عطا بود در وبلاگش
